كنفرانس، كنگره، سمينار، پانل، سمپوزيوم، مجمع بحث

مركز جامع مشاوره و انجام خدمات پژوهشي و پژوهش هاي دانشگاهي

كنفرانس، كنگره، سمينار، پانل، سمپوزيوم، مجمع بحث

۹ بازديد

موسسه پژوهشي ماد دانش پژوهان

مركز جامع مشاوره و انجام خدمات پژوهشي و پژوهش هاي دانشگاهي، شماره ثبت 19994

 

1- تعريف 

همايش، يكي ديگر از مداخلات آموزشي است كه شامل زير مجموعه اي بزرگي از قبيل كنفرانس، كنگره، سمينار، پانل، سمپوزيوم، مجمع بحث... مي باشد. در زير به اختصار هر كدام از موارد را توضيح مي دهيم.

 

2- كنگره (همايش): 

گردهمايي است رسمي، متشكل از متخصصين و افراد با تجربه كه در آن ضمن طرح تازه هاي علمي، نتايج تحقيقات و پژوهش هاي انجام شده در موضوع علمي مشخص بصورت ارائه مقاله، سخنراني و پوستر برگزار مي گردد. كنگره داراي سخنرانان متعدد بوده و بصورت دوره اي از يك تا پنج سال يكبار تكرار مي گردد. طول مدت كنگره معمولا سه روز يا بيشتر مي باشد. براي برگزاري هر كنگره تشكيل تعدادي كميته تخصصي ضرورت دارد.

 

2- كنگره (همايش) بين المللي:

همايشي است كه داراي ويژگي هاي زير باشد:

  • به تصويب هيئت وزيران رسيده باشد.
  • با مشاركت يك يا چند سازمان يا انجمن تخصصي خارجي برگزار شود.
  • حداقل 5 سخنران از 3 كشور خارجي در آن مشاركت علمي داشته باشند.
  • داراي هدف و موضوع بين المللي باشد (مخاطباني از مليت هاي گوناگون داشته يا موضوع مورد علاقه مليت هاي مختلف را مورد بحث قرار دهد).

تفاوت كنگره را با سمينار و كنفرانس مي توان در سه جنبه خلاصه كرد:

اولا كنگره داراي ابعادي به مراتب گسترده تر است و معمولا در آن گروه زيادي شركت كننده و سخنراني هاي متعدد مشاركت دارند و هر گروه ممكن است از سراسر يك كشور يا حتي كشورهاي ديگر شركت داشته باشند و از اين نظر است كه كنگره ها را به دو گونه ملي و بين المللي تقسيم مي كنند.

دومين تفاوت در خصلت ادواري كنگره است. سمينارها و كنفرانس ها معمولا حالت موردي دارند (مگر در موارد خاص) و حال آنكه كنگره ها معمولا ادواري هستند و هر چند سال يكبار تشكيل مي شوند. بيشتر كنگره ها را در حال حاضر انجمن هاي علمي و تخصصي در رشته هاي مختلف برگزار مي كنند و فاصله زماني برگزاري كنگره معمولا يك تا پنج سال است.

سومين تفاوت از نظر سازمان دهي آن است كه هر كنگره معمولا داراي تعدادي كميته تخصصي ممكن است برنامه هاي آموزشي معيني در قالب بازآموزي و نوآموزي اجرا شود. به اين جهت است كه كنگره داراي سازمان گسترده اي است وبه غير از جلسات عمومي و كلي، داراي شعب متعدد تخصص نيز مي باشد.

 

3- سمينار (هم انديشي):  

اجتماعات و گردهمايي كه هدف آن بيان تازه هاي علمي، مبادله تجربيات و تجديد اطلاعات در جهت چاره جويي و حل مشكلات حرفه اي شركت كنندگان است. سمينارها به صورت ارائه سخنراني، ميزگرد، پانل و جلسات پرسش و پاسخ ارائه مي گردد و طول مدت آن بيش از يك روز و معمولا دو تا سه روز مي باشد.

معمولا سمينار با پژوهش پيوند دارد و پژوهشگران آموخته ها و تجربيات خود را در آن عرضه مي دارند. در سمينار معمولأ رئيس يا هماهنگ كننده اي وجود دارد كه نقش رهبري بحث ها را بر عهده گيرد. برنامه ريزي مقدماتي سمينار داراي اهميت زيادي است. در سمينار سخنرانان با آمادگي قبلي و پس از تدارك اطلاعات لازم حاضر مي شوند. برخلاف كارگاه، فرايند سمينار به نحوي نسبت كه در آن مسائل از ابتدا و احتمالا نقطه شروع براي گروه مطرح شود و گروه، كار را روي آن در جلسه آغاز مي كنند. در سمينار تجربيات تازه و به روز مطرح و مبادله مي شود. معمولا براي جلوگيري از اتلاف وقت از سخنرانان خواسته مي شود كه از قبل خلاصه مطالب و يا حتي تمام گزارش يا مقاله خود را براي توزيع ميان شركت كنندگان آماده و ارائه نمايند.

 

4- كنفرانس (فراهم ايي):  

نشست ها و اجتماعاتي كه به منظور شور و بحث در يك زمينه خاص تشكيل مي گردد و در آن افراد نقطه نظرات خود را درباره مسائل و مشكلات مهم از طريق سخنراني، جلسات پرسش و پاسخ، ميزگرد و گزارش موارد جالب(Case Report)  مطرح مي نمايند. اين نشست ها مي تواند در طي يك روز يا به صورت جلسات دوره اي تشكيل گردد. چنانچه اين جلسات بصورت ادواري تشكيل شود به آن كنفرانس هاي دوره اي اطلاق مي شود.

 

5- كنفرانس /  سمينار: 

يك نوع از سمينار يا كنفرانس را اجلاسيه يا كنوانسيون مي نامند. كنوانسيون ها معمولا در رابطه با گروه ها يا سازمان هاي اجرايي تشكيل مي شود و در آن گروه هايي از طبقات و قشرهاي مختلف سازمان دورهم جمع مي شوند و درباره خط مشي ها و انديشه هايي كه درباره سازمان ذيربط مطرح است با يكديگر بحث مي كنند. وقتي كه كنوانسيون ها پيرامون فعاليت هاي سياسي و يا امور مذهبي برگزار شود آن را كنفرانس مي نامند.

 

6- سمپوزيوم (هم نشست):  

به منظور آموزش مسائل علمي تخصصي و فوق تخصصي درباره موضوعي خاص به صورت سخنراني، كار گروهي، بحث و ارائه مقاله برگزار مي گردد. در سمپوزيم هر يك از سخنرانان درباره جنبه خاصي از موضوع به  بحث مي پردازند. مخاطبين سمپوزيوم افراد متخصص و صاحب نظر مي باشند. طول مدت سمپوزيوم معمولا يك روز است.

تفاوت سمپوزيوم با سخنراني آنست كه از تمامي سخنرانان خواسته مي شود كه همگي درباره موضوع معيني صحبت كنند. سخنرانان مطالب خود را آماده مي سازند كه هر كدام درباره جنبه خاصي از موضوع موردنظر صحبت كنند. فايده اين سخنراني ها براي شنوندگان اين خواهد بود كه آگاهي هاي ضروري را درباره جنبه هاي مختلفي كه هر يك از سخنرانان جداگانه درباره آن بحث كرده اند بدست آورند.

در سمپوزيوم جزئيات مربوط به نقطه نظرهاي متفاوت توسط سخنرانان عرضه مي شود. معمولا فرايند تدارك سمپوزيوم بدين نحو است كه از سخنرانان دعوت به عمل مي آيد و با دادن فرصت كافي از آنان خواسته مي شود درباره جنبه خاصي از مباحث مطالبي را تهيه كنند. رئيس سمپوزيوم را افتتاح مي كند و مقدمه كوتاهي عرضه مي كند و سخنرانان را به حاضرين معرفي مي كند و از يكايك آنان درخواست مي كند كه در پشت تريبون قرار گيرند و صحبت كنند. پس از اينكه هر سخنران به كار خود پايان دهد و قبل از اينكه شخص ديگري سخن خود را آغاز كند؛ رئيس سمپوزيوم، مختصري از مطالب سخنراني عرضه شده با سخنراني بعدي ارائه مي كند و احتمالا نظرات خود را در اين زمينه بيان مي دارد.

سمپوزيوم در شرايطي مي تواند در هر موضوع مورد استفاده قرار گيرد كه تعداد كارشناس لازم براي بحث درباره جنبه ها و ديدگاه هاي مختلف يك موضوع وجود داشته باشد و استفاده از آنان امكان پذير باشد. به علت تنوع سخنرانان در سمپوزيوم، اين نوع برنامه از سخنراني تك نفره بهتر است. با اين حال سمپوزيوم داراي محدوديت هايي نيز هست:

  • هرگاه سخنرانان مطالب خوبي عرضه نكنند و يا به گونه يكنواخت و خسته كننده اي آن را ارائه كنند، نتيجه جالبي عايد نخواهد شد.
  • اگر سخنرانان قبل از جلسه با يكديگر مشورت نكرده باشند، ممكن است مطالب تكراري درباره يك موضوع ارائه كرد و توافقي نيز ميان آنان از نظر حدود و ثغور بحث ها وجود نداشته باشد.
  • در هر حال در سمپوزيوم جايگاه خاصي براي مشاركت حضار در بحث و عرضه ديدگاه هايشان وجود ندارد.
  • سمپوزيوم براي گروهي از افراد مطلع و كارآزموده و داراي كاربرد است كه گرايش به «شنيدن» داشته باشند و علاقمند باشند جنبه هاي مختلف يك موضوع تخصصي براي آنان تحليل شود.

 

7- پانل 

پانل يا ميزگرد روشي است كه در آن چند نفر (معمولا ۷-۳ نفر) دور ميزي در حالت روياروي با حاضرين مي نشيند و با يكديگر درباره موضوعي كه به گونه اي با حاضرين در ارتباط است و اعضاي پانل درباره آن داراي دانش تخصصي هستند بحث مي كنند. در خلال اين بحث، ابعاد مختلف موضوع بحث و ساير جزئيات آن عنوان مي شود و در صورت لزوم، يك جلسه آزمايشي نيز مقرر مي شود. همچنين پانل بايد داراي يك گرداننده بحث ماهر و مسلط به موضوع باشد كه بحثها در يك جو غير رسمي و دوستانه به جريان انداخته و در صورت لزوم بتواند مجادله ها را آرام و بحث ها را متعادل و هماهنگ سازد.

در پانل معمولا مشاركت و مورد مستقيم حاضرين در بحث ها گروهي امكان پذير نيست با اين حال معمولا به حاضرين اين امكان داده مي شود كه سؤالات خود را مطرح كنند و يا نقد و اظهار نظر خود را بيان كنند. سؤالات از طريق هماهنگ كننده به يكي از اعضا پانل داده مي شود.

 

روش هاي تماس 

تلفن دفتر مركزي-خطوط ويژه: 02144268545

پيامك: 50002357

شبكه هاي اجتماعي تلگرام – واتس اپ – ايمو:  09102340118

وب سايت: https://www.118daneshgah.com

ايميل: info@118daneshgah.com

لينكدين: http://tiny.cc/o74xwy

منبع: http://tiny.cc/bzp94y

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.